Ήρθε η ώρα για αλλαγές ;

Είναι μερικοί μήνες που ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους. Ένας τέτοιος μήνας είναι για τους περισσότερους και ο Σεπτέμβρης… Τι είναι όμως για τον καθένα μας; Ευχάριστα ή δυσάρεστα ξεχωριστός; Μελαγχολία για το τέλος των καλοκαιρινών διακοπών ή ενθουσιασμός για το ξεκίνημα μιας νέας σχολικής / εργασιακής χρονιάς ; Ή μήπως και τα δυο; Τι υπερισχύει για τον καθένα ;

Μικροί μεγάλοι καλούνται να αλλάξουν την καλοκαιρινή καθημερινότητά τους, τους καλοκαιρινούς χαλαρούς ρυθμούς τους (αν ήταν από τους τυχερούς και έκαναν μια «διακοπή»).

Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η αίσθηση απώλειας της ξεγνοιασιάς και η μελαγχολική διάθεση ή ακόμα και το άγχος που κατακλύζει αρκετούς ίσως να οφείλεται στα σχολικά μας χρόνια. Η έναρξη της σχολικής χρονιάς σηματοδοτεί την ανάπτυξη, την εξέλιξη, την ωρίμανση ίσως και την απομάκρυνση (από το σπίτι / το προηγούμενο σχολείο/ την πόλη / το πανεπιστήμιο κτλ ). Κάθε νέα χρονιά έρχεται να προσθέσει νέες εμπειρίες, προκλήσεις, περισσότερη ωριμότητα και φέρνει τους μαθητές ένα βήμα πιο κοντά στην πολυπόθητη από τους περισσότερους ανεξαρτησία τους.

Όλα αυτά τα συναισθήματα που συνοδεύουν την αναπτυξιακή αυτή πορεία εμφανίζονται μόνο στα παιδιά; Μάλλον όχι… Αν το καλοσκεφτούμε, κάπου «βλέπουμε» και δικά μας παρόντα συναισθήματα που αντιστοιχούν στις αλλαγές που προαναφέρθηκαν. Είτε είμαστε παιδιά, γονείς, φοιτητές ή εργαζόμενοι, ο Σεπτέμβρης φαίνεται να είναι ένα σκαλοπάτι που μας φέρνει πιο κοντά σε κάτι (όποιο όνειρο ή στόχος είναι αυτό). Ταυτόχρονα όμως μας απομακρύνει από την προηγούμενη ήδη γνωστή ζωή μας.

Με μια πρώτη γρήγορη σκέψη αυτό θα έπρεπε να μας χαροποιεί. Σωστά ; Και όμως αυτό δε γίνεται πάντα. Γιατί άραγε; Το άγνωστο, μάλλον είναι μια αρκετά εύλογη απάντηση. Πολλές φορές αγχώνει, φοβίζει και είναι ικανό ακόμα και να δυσκολέψει ή και να εμποδίσει αποφάσεις και κινήσεις που δεν ξέρουμε τι αποτέλεσμα θα έχουν. Η αλλαγή όσο ποθητή και να είναι, πάντα δυσκόλευε και θα συνεχίσει να δυσκολεύει τον άνθρωπο. Όσο και να μη μας αρέσει η παρούσα καθημερινότητά μας, όσο και να μας δυσκολεύει, ή να γκρινιάζουμε για τη ρουτίνα μας, τα δεδομένα πράγματα της ζωής μας ή για την άσχημη ψυχολογική μας κατάσταση (που ίσως προκαλείται από τα προηγούμενα), έχουμε μάθει και επιβιώνουμε μέσα σε αυτά. Το «έδαφος» είναι γνωστό παρά τις αμέτρητες λακκούβες που μπορεί να έχει. Έχουμε μάθει να ισορροπούμε πάνω σε αυτό. Τι θα γίνει αν ξαφνικά κληθούμε να περπατήσουμε σε ένα άλλο «έδαφος» με διαφορετικές λακκούβες, είτε λιγότερες, είτε περισσότερες ;

Κανείς δεν ξέρει αν η αλλαγή που θα προκύψει, όταν προχωρά σε κάτι άγνωστο, θα είναι καλύτερη ή χειρότερη. Η ζωή και οι ρυθμοί της μας φέρνουν καθημερινά μπροστά σε νέα δεδομένα και καινούργιες προκλήσεις. Κάπου εκεί έρχονται η ευελιξία και η προσαρμοστικότητα του καθενός, που θα του δώσουν την ευκαιρία να αξιολογήσει και αξιοποιήσει τις νέες καταστάσεις ή θα τον αγχώσουν και ίσως τον καθηλώσουν σε μια αέναη προσπάθεια να διατηρήσει το ήδη γνωστό ενώ όλα γύρω του αλλάζουν.

Είναι επομένως ο Σεπτέμβρης η εποχή για αλλαγές; Ας μην αυτοπεριοριζόμαστε! Κάθε μέρα είναι μια ξεχωριστή ευκαιρία για να κάνουμε αλλαγές στη ζωή μας και να πάμε ένα βήμα παρακάτω. Ίσως ο Σεπτέμβρης μας δίνει μια ώθηση παραπάνω γιατί σηματοδοτεί νέα εποχιακά, οικογενειακά, σχολικά, εργασιακά ξεκινήματα … Ευκαιρία να το εκμεταλλευτούμε !